Görünmeyen Parçamız
Herkesin bir parmak izi var, ayak izi var, dil izi var. Bu bizi biz yapan parçalarımız, görünürdeki parçalarımız. Bir de dünyayı anlamlandırdığımız, farklı duyduğumuz, çıplak ayaklarla çimlere basıyormuşçasına hissettiğimiz kalbimizdeki şarkının izi var. Kimi için bu bir toprak parçasını parmaklarıyla eğip bükmek, kimi için bir tele dokunuşla çıkan titreşim, kimi içinse bedeni bulutların üstünde gibi hissetmesine izin vermek. Benimkisi bunlardan biri değil belki ama özel yapan da bu anlamlı farklılıklar.
Ben renklere bakıyorum, aralarındaki gizli anlaşmayı seviyorum. Güneşle anlaşmasını, gökyüzüyle anlaşmasını, yeryüzüyle, ağaçla, kuşla… Onları dinlemek, solumak, dokunmak, hissetmek; onları anlamak için yeterli. Ağaçlar, dimdik ayaktayım köklerimle birlikte diyor. Dağlar, tüm heybetimle burada gösterişten uzağım diyor. Kuşlar, bir uçtan bir uca özgürüm kanatlarım sadece araç diyor. Yüzyıllarca söylediler. Ve şimdi de kamerama gülümsüyorlar. Benim için zamanı durduran bu. Işığı ayarlamak, açıyı ayarlamak, fısıltıyı dinlemek. Ben böyle evrenin bir parçası oluyorum. Bana dört gözle ışıldıyorlar. Buna kayıtsız kalmak büyük bir kabalık olur.
En iyisi olmayabiliriz. Peki neden hayatımızın en güzel parçalarından birini reddedelim? Hikayenin en güzel yanı kendimize yaptığımız bir yolculuk. Başkalarının gözünde sıradan olabilir. Tek yapman gereken etrafındakileri değiştirmek belki de. Eğer yalnızsan evrene kulak ver. Ağaçlar dik durmanı söylüyor, dağlar gösterişten uzak olmanı ve kuşlar sen özgürsün, büyü kanatlarında değil diyor. İnandığın, kendini iyi hissettiğin şey için devam edebilirsin, onu dönüştürebilirsin, kendi mucizeni yaratabilirsin. Paulo Coelho der ki, “Ve bir şey istediğin zaman, bütün Evren arzunun gerçekleşmesi için işbirliği yapar.” Evrenin sana el uzatmasına izin ver.
Kalbimizdeki şarkı içimizde ve yaşıyor. Bazısı buna mesleğim demiş, bazısı hobim, bazılarının içindeyse bulunmayı bekliyor. Belki ona kulak vermediğinden çok zayıf kaldı. Ama orada ve onu dinlemek kendine dokunmak gibi. Çünkü herkesin bir hazinesi var. Onlar bizim görünmeyen parçalarımız.
Bu yüzden dinle onu, sor kendine, merak et, tekrar tekrar dene ve söylediklerine kulak ver. En güzel şarkı senin melodin.
İlk yazım olduğu için özel olsun istedim. Kalbimdeki şarkıyı susturamazdım :)
